Vervolg op weer naar school.

Bij deze het vervolg op het weer naar school gaan van onze zoon. Het heeft even geduurd voordat ik weer verder kon met het blog, maar er zijn ondertussen al weer zoveel dingen gebeurt.

Onze zoon was na het ziek zijn weer naar school geweest. Het was pittig, maar hij heeft het vol gehouden. Gelukkig heeft hij een hele lieve zus dis ook goed op hem let. We moeten er natuurlijk wel op letten dat ze zichzelf niet gaat weg cijferen, daar is ze namelijk heel goed in. Dat  is ook wat echt past bij haar vorm van autisme. Je ziet haar niet (ze is het liefst onzichtbaar), je hoort haar niet, maar ze wil wel graag voor anderen zorgen.  Natuurlijk super lief, maar ze loopt zichzelf hier dus wel in voorbij.

Onze zoon is wel geteld 2 dagen naar school geweest, en kwam daarna huilend thuis omdat hij verschrikkelijke buikpijn had en enorm misselijk was. Dit was zo erg dat ik toch besloot de huisarts te bellen. Hier kreeg ik de vraag hoe hij school volgehouden had, aangezien hij de hele middag er al last van had en zijn juf dus niks gemerkt had. Ik heb toen ook uitgelegd dat hij ook prima een masker kan opzetten. Zelfs de juf mag niet merken dat hij ziek is en pas thuis stort hij in.

De huisarts kon op dat moment niks vinden, dus het advies licht verteerbaar eten en paracetamol. Dit resulteerde er in dat hij weer thuis was, aangezien hij niks tot weinig kon eten en hij dus te slap was om naar school te gaan. Ook liepen we er tegen aan dat hij eigenlijk niet af mag vallen. Hij is al erg mager en we doen juist ons best om te zorgen dat hij langzaam aan wat aankomt. Dit met de dietist die ons gelukkig hele goede tips geeft. Ook lopen er onderzoeken om te kijken of we kunnen achterhalen waarom hij niet aankomt en krijgt hij al heel lang nutridrink. Helaas kon hij dat niet verdragen op dat moment, maar met behulp van de dietist hebben we toch dingen gevonden die op dat moment wel goed gingen. Inmiddels zijn we weer aan het opbouwen met de nutridrink en ging hij weer naar school.

Om ons meisje ook niet te vergeten heb ik meerdere avonden lekker met haar op ons bed gezeten en geknuffeld want ook al is ze 12 dit vind ze nog steeds super fijn. Zo kon ze ook haar verhaal kwijt, want ze maakte zich toch wel zorgen om haar broer. Wij hebben haar dan ook verteld dat we dat super lief vinden, maar dat wij wel voor haar broer zorgen en dat zij gewoon lekker 12 mag zijn en met haar vriendin leuke dingen kan doen. Ook wilde ze graag met mij de stad in (ze is helemaal gek van nijntje) dus natuurlijk heb ik dat ook lekker gedaan.

Voor nu was dit weer een stukje over het naar school gaan.

Op dit moment zit onze zoon weer thuis, maar dat komt in mijn volgende blog aan bod. Ook de leuke dingen die ik dan met onze dochter onderneem zal ik in het volgende blog vertellen.