Het was eigenlijk de bedoeling om ergens nog verder te gaan hoe het na de geboorte ging.
Toch kies ik er nu voor om in het heden te schrijven, zodat ik een kijkje kan geven in hoe het nu gaat.
Zoonlief is na het ziek zijn vandaag weer naar school. De ochtend begon goed met het ritme dat we elke dag hebben. Dit is dus om 5:45 uur uit bed. Zoonlief maakt daar altijd 6:00 uur van. Dochter is dan al uit bed. Er wordt ontbeten. Omdat zoonlief geen brood weg krijgt is dit ontbijt drank. Dochter gaat dan al aankleden en make up doen, want ja als je 12 bent hoort dat er ook bij.
Dan hebben we het toilet ritueel: dochter gaat om 6:25 uur want klokslag 6:30 uur wil zoonlief. Daarna gaat zoon zich aankleden. Zijn kleren leg ik de avond van te voren al klaar (dit vind hij zelf heel moeilijk) en om 6:45 uur gaat dochter weer naar het toilet. Dan om 6:50 uur gaat zoon nog een keer naar het toilet en dan is het tijd om schoenen en jas aan te doen.
Ze hebben helaas geen taxi vervoer meer, dus wordt het met het openbaar vervoer. De bus moeten ze hebben om 7:11 uur. Ik breng ze
standaard naar het station en wacht tot dat de bus ook daadwerkelijk weg is. Helaas begint dan de buikpijn van onze zoon. Hij is in groep 5 op het regulier zo ziek geweest. Dit bleek een autistic burn out te zijn, dat hij nog steeds de angst heeft om niet naar het toilet te kunnen. Hij weet waar op het station het toilet is, dus daar ligt het niet aan. Toch blijft hij het spannend vinden. Gelukkig heeft hij zijn zusje om hem er door heen te slepen.
Dan zou je misschien zeggen: dan breng je hem toch naar school. Maar ik vind het ook belangrijk dat hij successen ervaart. Dat hij geen paniek hoeft te hebben. (we hebben hier al meerdere therapieen voor gevolgd met hem, maar helaas blijft dat stukje angst toch hangen).
Ik ben dus nu ook heel benieuwd hoe het vandaag gegaan is.
Dit zal ik in het volgende blog vertellen. Voor nu sluit ik weer af en schrijf deze week verder over hoe het gegaan is op school.
Maak jouw eigen website met JouwWeb