Even geleden.
Even geleden.
In mijn vorige blog had ik gezet dat ik meerdere dagen per week weer een stuk zou schrijven. Helaas is het er daar nog niet van gekomen. Soms gaan de dingen net even anders als dat je zou willen, en gaan die dus voor.
Ik zou in deze blog verder gaan met het stuk over hoe wij ontdekt hebben dat onze kinderen autisme hebben. Toch heb ik besloten om daar de volgende keer op terug te komen. Nu wil ik vooral vertellen over de periode waar we nu in zitten en waarom ik even niks geschreven heb.
Helaas gaat het met onze zoon niet heel lekker. We weten al heel lang dat hij ondergewicht heeft en lopen daar ook voor bij de dieetist. Hij krijgt ook al een paar jaar nutridrink in de hoop dat hij wat aankomt. Ook loopt er op dit moment dna onderzoek omdat er vermoed wordt dat hij een bindweefsel aandoening heeft . Hij is heel lang en heel mager. Zijn groei is dus zeker niet het probleem zoals ik in de vorige blog schreef dat we deze in de gaten moesten houden. Hij is juist enorm de lengte in geschoten. Toch gaat het niet heel lekker met hem. Op dit moment heeft hij het verkoudheidsvirus zoals zo velen van ons. Helaas heeft hij geen reserves, waardoor zijn lichaam veel meer moeite moet doen om tegen het virus te vechten. Tel daar bij op dat zowel hij als wij toch wel heel graag willen weten wat er nou precies met zijn lichaam aan de hand is. Dan krijg je een zoon die het gewoon allemaal even niet meer weet. Dit vergt van hem en van ons best veel energie. Vooral het stuk om hem hier in te begeleiden, maar ook om zijn zus in deze niet te vergeten, want zij is ook heel belangrijk.
Dit is dus ook de reden waarom het even geduurd heeft voordat ik weer een nieuw stukje schreef. Ik wil jullie ook mee nemen in dit stuk en zal over deze periode ook regelmatig iets posten.
Reactie plaatsen
Reacties
Leuk